Όταν σβήνουν τα φώτα

Δεν ξέρω- και δεν πιστεύω- ότι έτσι γίνεται παντού. Φαίνεται όμως ότι εδώ για να βρει τη λύση του ένα πρόβλημα, ο μόνος τρόπος είναι οι προβολείς της δημοσιότητας να είναι μονίμως στραμμένοι πάνω του. Το όποιο πρόβλημα «υπάρχει» και ευαισθητοποιεί όσο τα φώτα είναι αναμμένα. Όταν σβήνουν, χάνεται στη λήθη της καθημερινότητας.

Λες και η μνήμη αυτής της πολιτείας, είναι φωτογραφική και κρατάει όσο φωτίζουν τα φλας.

Απτό παράδειγμα, ο εφιάλτης των σκουπιδιών που ζήσαμε τέσσερα σχεδόν χρόνια. Η λύση βρέθηκε όταν οι προβολείς- όχι μόνο οι εθνικοί αλλά ολόκληρης της οικουμένης- στράφηκαν στο νομό, λόγω της Αφής της Ολυμπιακής Φλόγας. Ίσως αν δεν είχε μεσολαβήσει το παγκόσμιο αυτό γεγονός, οι σωροί των σκουπιδιών να ήσαν ακόμα έξω από την πόρτα μας.

Ο δρόμος Πάτρα- Πύργος, καρκινοβατεί χρόνια σαν το γεφύρι της Άρτας. Το μόνο βέβαιο είναι ότι τα εκάστοτε κυβερνητικά χρονοδιαγράμματα για την έναρξη του έργου, πηγαίνουν – με διάφορες προφάσεις κάθε φορά- από αναβολή σε αναβολή.

Χρειάστηκε να βρεθεί στο «μάτι του κυκλώνα» ο μοναδικός μέχρι σήμερα ανάδοχος για να αποτελέσει κεντρικό πρόβλημα. Το ότι κάθε χρόνο πληρώνουμε φόρο αίματος στην «εθνική μας καρμανιόλα» ουδόλως απασχολεί.

Ευτυχώς (;) για μας το έργο εξακολουθεί να βρίσκεται στην επικαιρότητα λόγω της μηνυτήριας αναφοράς του κ. Σπίρτζη προς την Εισαγγελέα διαφθοράς, εξαιτίας των «δημοσιευμάτων λάσπης» και δηλώσεων στελεχών της αντιπολίτευσης για «δήθεν δωράκια» προς τον εργολάβο- κουμπάρο του κ. Καλογρίτσα.

Και λέω ευτυχώς με ερωτηματικό γιατί δεν ξέρω αν αυτό αποτελέσει αφορμή για νέα εμπλοκή και καθυστέρηση του έργου.

Να αναφέρω το καυτό ζήτημα των αποζημιώσεων που με αγωνία περιμένουν οι αγρότες μας και που η νέα αποχή των εκτιμητών του ΕΛΓΑ το έχουν παραπέμψει στις καλένδες.

Ή στην καταγραφή των ζημιών από τις τελευταίες θεομηνίες που το μέγεθος της εκτιμήθηκε μόνο όταν ο ίδιος ο  υπουργός κ. Αποστόλου έγινε ιδίοις όμμασι μάρτυρας.

Περιττό βεβαίως να μιλήσω για τα δεκάδες «μικρά και καθημερινά» που απασχολούν τη τοπική κοινωνία και που μόνο αν τύχουν της προσοχής των τοπικών μέσων ενημέρωσης υπάρχει ελπίδα επίλυσης τους.

Μοιάζει σαν ο χρόνος και το φως να παίζουν ένα περίεργο παιχνίδι με τη ζωή.

Όταν σβήνουν τα φώτα όλα γίνονται παρελθόν…