Μια συγκινητική συγκέντρωση γεμάτη θύμησες από τα παλιά, ένα ταξίδι σε θολές αλλά όχι ξεχασμένες αναμνήσεις, έκαναν την Κυριακή το πρωί μετά από… 60 χρόνια, οι παλιοί συμμαθητές του δημοτικού σχολείου Καλίδονας, απόφοιτοι των ετών 1957-1958, που συναντήθηκαν ξανά, στο χωριό που μεγάλωσαν κάτω από αντίξοες συνθήκες και χάραξαν όμως την μελλοντική τους ζωή, μετά από μια πρωτοβουλία του Κώστα Φουρλή. Το ραντεβού δόθηκε για τους παλιούς συμμαθητές στην εκκλησία του χωριού, όπου οι προσκεκλημένοι Καλλιδοναίοι- καθώς πολλοί από αυτούς δεν ζουν πια εκεί- τέλεσαν τρισάγιο μετά την λήξη της λειτουργίας για τους δασκάλους τους Βασίλειο και Καλλιόπη Φουρλή και για τους συμμαθητές τους που έχουν φύγει από αυτή τη ζωή. Στη συνέχεια μετέβησαν στο Δημοτικό σχολείο, και τους υποδέχτηκαν μέλη του Πολιτιστικού Συλλόγου Καλίδονας, κτυπώντας το κουδούνι και τους έφεραν στη μνήμη τους, την στιγμη που κτυπούσε το κουδούνι και όλα μαζί τρέχαν προς την πόρτα να βγουν στο προαύλιο να παίξουν και να πάνε στη βρύση για να πιούν νερό.
Ακολούθησε η σχετική ξενάγηση από την πρόεδρο του Συλλόγου κ. Φιλιώ Νιάρχου ενώ ο Κώστας Φουρλής αναφέρθηκε σε χειρόγραφο που είχε αφήσει ο πατέρας του ως Διαθήκη για τον αγώνα που έκανε να φτιαχτεί το Δημοτικό σχολείο, το οποίο ήταν εγκαταλειμμένο λόγω των συνθηκών που επικρατούσαν. Έδωσε σε όλους ως αναμνηστικό μια φωτογραφία του 1955 που τότε το σχολείο είχε 85 μαθητές, με τους δασκάλους στο κέντρο της φωτογραφίας.
Τον λόγο πήρε στη συνέχεια ο κ. Γεώργιος Σκουρτσίδης που επαίνεσε την πρωτοβουλία του κου Φουρλή και μίλησε για βιώματα εκείνης της εποχής. Το ίδιο έκανε και ο Δημήτρης Χριστοδουλόπουλος, συνταξιούχος γεωπόνος της Δ/νσης Γεωργίας. Στη μνήμη όλων, ήρθαν σχολικές μνήμες, και σκληρές για την εποχή αυτή, που δημιούργησαν μια συγκινησιακή φόρτιση, μια γλυκιά μελαγχολία, από εικόνες και παραστάσεις από τα χρόνια της παιδικής τους αθωότητας. Τελειώνοντας την επίσκεψη τους στον πρώην 2/θεσιο δημοτικό σχολείο, και σήμερα Λαογραφικό Μουσείο, επισκέφτηκαν το πολιτιστικό κέντρο και πέρασαν ευχάριστα όλες τις ώρες παραμονής τους, συζητώντας μεταξύ τους και λέγοντας γεγονότα εκείνης της εποχής. Η πρόεδρος του συλλόγου τους καλωσόρισε πολύ θερμά λόγια .
Η ατμόσφαιρα φορτίστηκε πιο πολύ συγκινησιακά όταν τους παρουσίασε παρα πολλά έγγραφα ντοκουμέντα που βρήκε όταν παρέλαβε το σχολείο καθώς και ενδεικτικά άλλων εποχών και τα παρέδωσε σε όποιον ανήκαν. Προσέφερε ένα όμορφο αναμνηστικό , στολισμένο με εικόνες και αντικείμενα του σχολείου που φιλοξενούνται σε εξέχουσα θέση στο Λαογραφικό Μουσείο. Έκλεισε τη σύντομη ομιλίας της με μία προσωπική πρόταση, να πείσουν τα παιδιά τους και να επισκέπτονται μια με δύο φορές τον χρόνο τον τόπο των γονιών και των παππούδων τους. Στη συνέχεια γευμάτισαν στο πολιτιστικό κέντρο με παραδοσιακά εδέσματα που ,μεριμνήσανε οι γυναίκες και μέλη του συλλόγου μας.
