Κατατέθηκε το νομοσχέδιο που φέρνει μεταξύ άλλων αλλαγές στην αρχιτεκτονική των προστίμων για την αδήλωτη εργασία αλλά και κίνητρα για τη δημιουργία νέων θέσεων εξαρτημένης εργασίας πλήρους απασχόλησης. Παράλληλα περιλαμβάνει και σειρά αλλαγών στα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα και υποχρεώσεις.

Αναλυτικότερα:

►Εισάγεται μια νέα αρχιτεκτονική στα πρόστιμα που επιβάλλονται από το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ) στους εργοδότες που απασχολούν αδήλωτους εργαζόμενους, δίδοντας κίνητρα για την κανονικοποίηση της αγοράς εργασίας και αποβλέποντας στην προστασία των εργαζομένων και τη δημιουργία νέων θέσεων ασφαλισμένης εργασίας.

Ετσι για κάθε αδήλωτο εργαζόμενο επιβάλλεται μεν πρόστιμο 10.500 ευρώ στον εργοδότη και αναδρομική καταβολή ασφαλιστικών εισφορών τριών μηνών. Ωστόσο θεσμοθετείται δυνατότητα έκπτωσης του προστίμου ως εξής:

►Στο ποσόν των 7.000 ευρώ, σε περίπτωση πρόσληψης με σύμβαση εργασίας διάρκειας τουλάχιστον τριών μηνών.

►Στο ποσόν των 5.000 ευρώ, σε περίπτωση πρόσληψης με σύμβαση εργασίας διάρκειας τουλάχιστον έξι μηνών.

►Στο ποσόν των 3.000 ευρώ, σε περίπτωση πρόσληψης με σύμβαση εργασίας διάρκειας τουλάχιστον 1 έτους.

Διαγραφή οφειλών

Από την άλλη, με τις νέες ρυθμίσεις σε περίπτωση υποτροπής του εργοδότη, το πρόστιμο ανά εργαζόμενο επιβάλλεται προσαυξημένο:

α) κατά 100% για την πρώτη μετά την αρχική παράβαση, και

β) κατά 200% για κάθε μεταγενέστερη παράβαση που διαπιστώνεται σε έλεγχο διενεργούμενο σε διαφορετική ημερομηνία.

►Ρυθμίζεται ενιαία για πρώτη φορά η έναρξη του δικαιώματος καταβολής σύνταξης για το σύνολο των ασφαλισμένων στον ΕΦΚΑ και, επιπλέον, δίνεται η δυνατότητα στον ασφαλισμένο να μη διακόψει την απασχόλησή του, εφόσον δηλώσει τούτο στην αίτηση συνταξιοδότησης.

►Χορηγείται, πλέον, η δυνατότητα διαγραφής οφειλών ή τόκων και πρόσθετων τελών που δημιουργήθηκαν, ενώ ο ασφαλισμένος τελούσε σε εύλογη αμφιβολία για την υπαγωγή του ή όχι στην ασφάλιση ενός φορέα.

►Επιλύεται ένα πρόβλημα που ταλαιπωρούσε σημαντικό αριθμό ασφαλισμένων, οφειλόμενο στη μεγάλη καθυστέρηση για την υπαγωγή στην ασφάλιση του τ. ΟΓΑ. Λόγω της πολύπλοκης διαδικασίας ελέγχου των δικαιολογητικών, οι ασφαλισμένοι έμεναν ανασφάλιστοι για αρκετό καιρό, στερούμενοι κοινωνικοασφαλιστικών δικαιωμάτων, ενώ, όταν τελικά κρίνονταν υπακτέοι, ξεκινούσαν την ασφάλισή τους με οφειλές, λόγω της αναδρομικής απογραφής τους.

►Προβλέπεται η υποχρέωση καταχώρισης στο Πληροφορικό Σύστημα ΕΡΓΑΝΗ όλων των μαθητών, σπουδαστών και φοιτητών που πραγματοποιούν πρακτική άσκηση ή μαθητεία σε επιχειρήσεις, ενώ ταυτόχρονα καθιερώνεται ανώτατο όριο αριθμού για τους μαθητές, σπουδαστές και φοιτητές που πραγματοποιούν πρακτική άσκηση ή μαθητεία σε τουριστικές επιχειρήσεις.

►Για πρώτη φορά εισάγεται στο ελληνικό δίκαιο ένα ολοκληρωμένο σύστημα κανόνων, που καθιερώνει την αλληλέγγυα και εις ολόκληρον ευθύνη αναθέτοντα, εργολάβου και υπεργολάβου έναντι των εργαζομένων κατά την εκτέλεση ενός ανατεθειμένου έργου, διευρύνοντας έτσι το πεδίο προστασίας των δικαιωμάτων των εργαζομένων.

►Διευρύνεται η έννοια του όρου «αφερέγγυος εργοδότης» για τη χορήγηση του υφιστάμενου επιδόματος αφερεγγυότητας του εργοδότη που χορηγεί ο ΟΑΕΔ σε εργαζόμενους.

►Επανακαθορίζονται με ευνοϊκότερους όρους οι προϋποθέσεις υπό τις οποίες ο άνεργος διατηρεί την ιδιότητα του ανέργου, ενώ παρακολουθεί πρόγραμμα εκπαίδευσης ή επαγγελματικής κατάρτισης, και εισάγονται μεταβατικές διατάξεις για κάποιους διαγραφέντες από τα μητρώα ανέργων του ΟΑΕΔ.

►Η εφάπαξ οικονομική ενίσχυση, ύψους μέχρι 1.000 ευρώ, που χορηγείται σε επιδοτούμενους ή μη ανέργους που δοκιμάζονται ιδιαίτερα από οικονομική ή άλλη αιτία, είναι αφορολόγητη, ανεκχώρητη και ακατάσχετη στα χέρια του Δημοσίου ή τρίτων κατά παρέκκλιση κάθε άλλης αντίθετης διάταξης, δεν δεσμεύεται και δεν συμψηφίζεται με βεβαιωμένα χρέη προς τη Φορολογική Διοίκηση και το υπόλοιπο Δημόσιο, τα ασφαλιστικά ταμεία ή τα πιστωτικά ιδρύματα και δεν υπολογίζεται στα εισοδηματικά όρια.

►Επίσης, καθορίζεται το ρυθμιστικό πλαίσιο για την επιτροπεία των ασυνόδευτων ανηλίκων. Μεταξύ άλλων, προβλέπεται η δυνατότητα διαβίωσης του ασυνόδευτου ανηλίκου σε τρίτους, ήτοι σε κατάλληλο κέντρο φιλοξενίας (ισχύει και σήμερα), είτε σε κατάλληλη μονάδα ημιαυτόνομης διαβίωσης είτε σε ανάδοχους γονείς.