Στα ίδια μέρη…
«Τουλάχιστον τον ήλιο και την θάλασσα, δεν μπορούν να μας τα στερήσουν». Πόσες και πόσες φορές έχω ακούσει διάφορες παραλλαγές αυτής της φράσης από τότε που ξεκίνησε η κρίση; Αυτό δείχνει ότι βαθιά μέσα τους οι Έλληνες συνειδητοποιούν και επανεκτιμούν σε μεγάλο βαθμό το φυσικό τους περιβάλλον, αποδίδοντας με σιγουριά αυτή την σπάνια τύχη σε ευλογία θεού.
Πρόσφατα βέβαια, όταν εδώ έριχνε καταρρακτώδεις βροχές και στη Βόρεια Ευρώπη έκανε 35ντάρια, φοβηθήκαμε όλοι ότι μέχρι και ο μεγαλοδύναμος μάς γύρισε την πλάτη, αφήνοντάς μας έρμαια στη βούληση κάποιας σκοτεινής επιτροπείας! Ευτυχώς, μετά από λίγες μέρες το ελληνικό καλοκαίρι επέστρεψε και φαίνεται ότι μόνο οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής είναι ικανές να απειλήσουν τον ερχομό του στο εγγύς, μάλιστα, μέλλον.
Κατά τα άλλα, είναι γνωστό ότι μία σειρά από βασικά χαρακτηριστικά ενός λαού, είναι άμεσα συνυφασμένα με το περιβάλλον το οποίο τον εξέθρεψε. Για την Ελλάδα, φερειπείν, έχουν γραφτεί επιστημονικά άρθρα, τα οποία συνδέουν ευθέως την ακμή του αρχαίου πολιτισμού με τις ιδιαίτερα ευνοϊκές για τον άνθρωπο καιρικές συνθήκες. Μία γη ηλιόλουστη, εύφορη και προσιτή, της οποίας το κάλλος, ακόμα και σήμερα που έχει επιβαρυνθεί σημαντικά από τον ανθρώπινο παράγοντα, σε αφήνει άναυδο.
Είναι αυτό που δυνητικά μπορεί να νιώσει ο καθένας, αν καταφέρει να αφεθεί για λίγα λεπτά –πράγμα καθόλου εύκολο γιατί ακόμη και στην παραλία ένας γονέας π.χ. πρέπει να έχει συνεχώς το νου του στα παιδιά– στην αγκαλιά του θέρους: Στον ήχο των τζιτζικιών, στη μυρωδιά της αλμύρας, στη γεύση του φρεσκοκομμένου καρπουζιού, στο βοριαδάκι που χαϊδεύει απαλά κάθε εκατοστό «ψημένης» επιδερμίδας. Μετά από λίγο το μυαλό ξυπνά αναγεννημένο˙ διεγερμένο από τις αισθήσεις.
Ξαφνικά όλα μοιάζουν να έχουν αλλάξει αλλά στην πραγματικότητα, το μόνο που «καθάρισε» και κάνει την εικόνα του κόσμου να φαίνεται διαυγέστερη, είναι το μυαλό. Αν την άνοιξη οργιάζει η φύση, τότε μπορούμε να πούμε ότι το καλοκαίρι είναι η κατεξοχήν περίοδος που οργιάζει ο άνθρωπος. Ή τουλάχιστον έτσι ήταν κάποτε και έτσι θα έπρεπε να είναι και σήμερα.
