Γράφει ο Νικόλαος Αχ. Διάκος, Μηχ/γος-Ηλεκ/γος, Μηχανιικός Ε.Δ.Ε. τ.Γ.Γ. ΠΕΣΕΔΕ
Το πόσο στραβός είναι ο γιαλός , αποδεικνύεται περίτρανα από τις δημοσιεύσεις των διακηρύξεων ανοιχτού διαγωνισμού της Δ/νσης Περιβάλλοντος και Υποδομών της Π.Ε.Ηλείας.
Η εν λόγω δ/νση δημοσίευσε τέσσερις περιλήψεις ανοιχτού διαγωνισμού , δύο (2) στις 8 /6/2017 :
1)”Συντήρηση – οδική ασφάλεια – αποκατάσταση κατολισθήσεων στο Ε.Ο. δίκτυο της Δ/Ε Πηνείας Δήμου Ήλιδας”, προϋπολογισμού € 1.200.000,00 με το Φ.Π.Α. &
2) Συντήρηση – Οδική Ασφάλεια – Αποκατάσταση κατολισθήσεων στο Ε.Ο. Δίκτυο του Νοτίου Τμήματος Ν. Ηλείας , προϋπολογισμού € 2.270.000,00 με το Φ.Π.Α.
Η τρίτη δημοσιεύτηκε στις 14/6/2017: “Συντήρηση – οδική ασφάλεια – αποκατάσταση κατολισθήσεων στο Ε.Ο. δίκτυο του βορείου τμήματος Ν. Ηλείας εκτός της Δ.Ε. Πηνείας Δήμου Ήλιδας”, προϋπολογισμού € 2.400.000,00 με το Φ.Π.Α. & η τέταρτη δημοσιεύτηκε στις 15/06/2017 “Εργασίες ολοκλήρωσης στην Ε.Ο. Κρέστενας-Ανδρίτσαινας- Επ. Απόλλων , τμήμα: Διάσελλα – Μπαρακίτικα”, προϋπολογισμού € 3.400.00,00 με το Φ.Π.Α.
Μέχρι εδώ όλα καλά , έχουμε τέσσερις διαγωνισμούς , οι οποίοι μέλει να αναμορφώσουν το οδικό δίκτυο της Ηλείας .
Οι συντάκτες όμως των διακηρύξεων , επιμένουν να διαιωνίζουν και να επιβεβαιώνουν ότι ο γιαλός είναι στραβός , αφού στην παράγραφο ( 11) της περίληψης της διακήρυξης των τριών πρώτων έργων και στο 4ο εδάφιο της παρ. δ της τέταρτης εργολαβίας απαιτούν , επί ποινή φυσικά αποκλεισμού για τους συμμετέχοντες , οικονομική και χρηματοοικονομική ικανότητα.
“Οι οικονομικοί φορείς ( ημεδαποί και αλλοδαποί) πρέπει να έχουν κύκλο Εργασιών , τελευταίας τριετίας ανά έτος μεγαλύτερο ή ίσο του 50% του προϋπολογισμού του δημοπρατούμενου έργου , συμπεριλαμβανομένου του Φ.Π.Α.”.
Ανατρέχοντας στο χαμηλότερο προϋπολογισμό που είναι 1.200.000,00 με Φ.Π.Α. και μεταφράζοντας περιεχόμενο της παραγράφου (11) της περίληψης διακήρυξης σε νούμερα προκύπτει ότι: Αναγκαία συνθήκη για την συμμετοχή στον διαγωνισμό μιας εργοληπτικής επιχείρησης είναι να έχει κατασκευάσει κατά τα έτη 2013 – 2014-2015 , έργα ελαχίστου προϋπολογισμού κατ’ έτος 660.000,00 € με το Φ.Π.Α.
Όσον αφορά τώρα τους διαγωνισμούς με τον διπλάσιο περίπου προϋπολογισμό δεν το συζητάμε γιατί εκεί για την έγκυρη συμμετοχή στον διαγωνισμό απαιτούνται κύκλοι εργασιών € 1.135.000,00 ,1.200.000,00 € & 1.700.000,00 € επί τρία συνεχόμενα έτη.
Και γεννάται το εύλογο ερώτημα:
-Τι προϋπολογισμούς έργων δημοπράτησε κατ΄ αρχάς η Περιφερειακή Ενότητα Ηλείας , την επίμαχη τριετία;
-Τι προϋπολογισμούς έργων δημοπράτησε η Περιφέρεια Δ. Ελλάδας ;
-Πόσοι εργολήπτες συμμετείχαν και ποιες είναι αυτές οι ντόπιες εργοληπτικές επιχειρήσεις που μειοδότησαν , αν μειοδότησαν και τι προϋπολογισμό εκτελεσμένων έργων συγκέντρωσαν την επίμαχη τριετία;
Πολύ φοβάμαι ότι τέτοιες επιχειρήσεις δεν υπάρχουν στο νομό μας , γιατί κι αν υπήρχαν έχουν κάνει παύση δραστηριότητας , κι αν υπάρχουν μετριούνται με περίσσευμα στα δάκτυλα του ενός χεριού.
Προς ποιους λοιπόν η πρόσκληση για τους εν λόγω διαγωνισμούς ; Όχι φυσικά προς τους ντόπιους εργολάβους , αλλά προς τις ξένες μεγάλες εργοληπτικές επιχειρήσεις , που άφησαν εποχή όποτε κι αν πέρασαν από την Ηλεία στα λίγα μεγάλα έργα και που διαθέτουν τον εν λόγω κύκλο εργασιών με τα γνωστά 60άρια των εκπτώσεων .
Είναι αυτοί που έρχονται να πάρουν και να φύγουν.
Σ’ αυτούς βέβαια την κεκρόπορτα ανοίγουν οι ντόπιοι αξιωματούχοι , οι συντάκτες των προϋπολογισμών και οι υπογράφοντες τις περιλήψεις διακηρύξεων που θέλω να πιστεύω ότι δεν ήξεραν ( έπρεπε βέβαια να ξέρουν τι υπογράφουν) , αλλά οι συντάκτες ήξεραν και παραήξεραν όπως ήξεραν και τις εναλλακτικές λύσεις, δηλαδή τι θα μπορούσαν να γράψουν αν ήθελαν οπωσδήποτε να κάνουν χρήση της παραγράφου (3) του άρθρου 75 του Ν. 4412/2016 , όπου αναφέρεται κατά λέξη :
“Οσον αφορά την οικονομική και χρηματοοικονομική επάρκεια , οι αναθέτουσες αρχές μπορούν ( δυνητικό ) να επιβάλλουν απαιτήσεις που να διασφαλίζουν ότι οι οικονομικοί φορείς διαθέτουν την αναγκαία οικονομική και χρηματοοικονομική ικανότητα για την εκτέλεση της σύμβασης…”
Δηλαδή δεν είναι υποχρεωτικό να επιβάλουν και ειδικά κύκλο εργασιών ορισμένου ύψους την τελευταία τριετία .Γιατί είναι γνωστό τοις πάσι ότι ο κύκλος εργασιών αυτού του μικρού μεγέθους είναι όνειρο για μικρομεσαίες επιχειρήσεις την τριετία αυτή της κρίσης και ότι ο κύκλος εργασιών αυτού του μεγέθους είναι για τις μεγάλες εταιρείες εύκολο να παρουσιαστεί , αλλά δεν διασφαλίζει την εκτέλεση του έργου.
Γιατί κατά κανόνα οι εταιρείες που έριξαν κανόνι στο εγγύς παρελθόν είχαν τεράστιο κύκλο εργασιών και άρα δεν μπορεί ο κύκλος εργασιών του παρελθόντος μιας εργοληπτικής επιχείρησης να είναι δείκτης φερεγγυότητας για το μέλλον , πόσο μάλλον εάν ο ισολογισμός είναι με παθητικό .
Με το τρικ όμως αυτό ξαναμαζεύουμε τις ξένες μεγάλες εταιρείες στην Ηλεία και αφήνουμε τις ντόπιες εταιρείες έξω , που εξακολουθούν να είναι ζωντανές τα επτά (7) χρόνια της κρίσης , ίσως επειδή δεν έχουν κύκλο εργασιών επαρκή αλλά στέκονται ακόμη στα πόδια τους , γιατί δεν έδωσαν εκπτώσεις αυτοκτονίας .
Λανθασμένο λοιπόν το κριτήριο της οικονομικής και χρηματοοικονομικής επάρκειας , το οποίο ουδόλως δεν διασφαλίζει την εκτέλεση των έργων, αλλά το μόνο που κάνει είναι να εκτοπίζει τους ντόπιους μικρούς κατασκευαστές , ν’ ανοίγει διάπλατα την πόρτα στους εκτός Ηλείας και εκτός περιφέρειας εργολήπτες και να περιορίζει τον ανταγωνισμό με στοιχεία που καμία διασφάλιση δεν προσφέρουν στην ομαλή κατασκευή και εξέλιξη ενός έργου.
Και αυτό γιατί τα ποσοτικά στοιχεία του παρελθόντος καμία σιγουριά και διασφάλιση δεν προσφέρουν για το μέλλον. Το μόνο που διαιωνίζουν είναι ότι “ο γιαλός είναι στραβός…”
