Νέα στοιχεία για τα πρόσωπα που περιλαμβάνονται στα Paradise Papers -τα 13,5 εκατομμύρια έγγραφα που αναλύθηκαν από τη Διεθνή Σύμπραξη Ερευνητών Δημοσιογράφων (ΙICIJ) και περιέχουν αποκαλύψεις για τα δισεκατομμύρια που είναι κρυμμένα σε φορολογικούς παραδείσους- έρχονται στο φως της δημοσιότητας.

Σύμφωνα με τους «New York Times», ο υπουργός Εμπορίου της κυβέρνησης Τραμπ είναι μέτοχος στη ναυτιλιακή εταιρεία Navigator Holdings που συνδέεται με τον στενό κύκλο του Βλαντίμιρ Πούτιν.

Πρόκειται για τον Ουίλμπουρ Ρος που φαίνεται ότι, αν και μείωσε το ποσοστό της συμμετοχής του στην εταιρεία όταν ανέλαβε τα καθήκοντά του τον Φεβρουάριο, συνεχίζει να κατέχει μέσω υπεράκτιων εταιρειών το 31% του μετοχικού της κεφαλαίου.

Ένας από τους κυριότερους πελάτες της Navigator Holdings είναι η ρωσική εταιρεία φυσικού αερίου και πετροχημικών προϊόντων Sibur, η οποία συνεισέφερε πάνω από 23 εκατ. δολάρια στον κύκλο εργασιών της το 2016, ενώ ανάμεσα στους μετόχους της Sibur είναι ο Κιρίλ Σαμάλαφ, σύζυγος της νεότερης κόρης του Πούτιν.

Σύμφωνα με τον γερουσιαστή του Κονέκτικατ, Ρίτσαρντ Μπλούμενταλ, ο Ρος είχε παραπλανήσει το Κογκρέσο και το αμερικανικό κοινό, αποκρύπτοντας τη συνεχιζόμενη συμμετοχή του στην εταιρεία.

«Ο υπουργός (Εμπορίου των ΗΠΑ) Ρος δεν είχε συμμετάσχει στη λήψη της απόφασης της Navigator να συνεργαστεί με τη Sibur», ήταν η αντίδραση του υπουργείου Εμπορίου μέσω ανακοίνωσής του που εστάλη στο Γαλλικό Πρακτορείο.

Δεν είχε εξάλλου «καμιά συνάντηση με τους μετόχους της Sibur που αναφέρονται», προστίθεται στην ανακοίνωση και διατυπώνεται η διαβεβαίωση ότι ο Ρος τηρεί τους δεοντολογικούς κανόνες της αμερικανικής κυβέρνησης.

Άμεσες ήταν οι αντιδράσεις των Δημοκρατικών που ζητούν περαιτέρω διερεύνηση της υπόθεσης κρίνοντας ότι «οι δεσμοί του Ρος με το περιβάλλον Πούτιν είναι ιδιαίτερα ανησυχητικοί».

Αξίζει να σημειωθεί ότι η οικονομική σχέση του Ρος με τη ρωσική εταιρεία ενισχύθηκε μετά το 2014, την ώρα που Ε.Ε. και ΗΠΑ κλιμάκωναν τις κυρώσεις κατά της Μόσχας…

Ο Ρος δεν είναι ο μόνος από τον στενό κύκλο του Τραμπ που περιλαμβάνεται στα Paradise Papers.

Ο υπουργός Εξωτερικών Ρεξ Τίλερσον φέρεται το 1997 επικεφαλής εξωχώριας εταιρείας με έδρα τις Βερμούδες, η οποία χρησιμοποιήθηκε σε αμφιλεγόμενη κοινοπραξία της πετρελαϊκής βιομηχανίας στην Υεμένη, ενώ ο Γκάρι Κον, οικονομικός σύμβουλος και κινητήρια δύναμη της τρέχουσας φορολογικής μεταρρύθμισης Τραμπ, φαίνεται ότι μεταξύ 2002 και 2006 ήταν πρόεδρος και αντιπρόεδρος 22 διαφορετικών εταιρειών στις Βερμούδες για λογαριασμό της Goldman Sachs.

Ρωσική χρηματοδότηση και σε επενδύσεις του Κούσνερ

Από τις διαρροές των Paradise Papers προκύπτει και ότι δύο ρωσικά κρατικά ιδρύματα που διατηρούν στενούς δεσμούς με τον Πούτιν χρηματοδότησαν σημαντικές επενδύσεις στο Twitter και στο Facebook μέσω ενός επιχειρηματικού συνεργάτη τού γαμπρού τού Τραμπ, Τζάρεντ Κούσνερ.

Οι επενδύσεις φαίνεται ότι πραγματοποιήθηκαν μέσω του Γιούρι Μίλνερ, Ρώσου μεγιστάνα στον χώρο της τεχνολογίας, ο οποίος συμμετέχει επίσης σε εταιρεία που ανήκει στον Κούσνερ.

Όπως αναφέρει ο «Guardian», η αποκάλυψη αναμένεται να δημιουργήσει νέα ερωτήματα για τις σχέσεις του Κούσνερ με τη Μόσχα.

Τα… έγγραφα του «Παραδείσου»

Η διαρροή των εγγράφων είναι τεράστια. Πρόκειται για 13,4 εκατομμύρια έγγραφα, δηλαδή δεδομένα 1.4TB, η δεύτερη μεγαλύτερη διαρροή μετά τα Panama Papers.

Περίπου τα μισά, δηλαδή 6,8 εκατομμύρια έγγραφα, προέρχονται από την νομική εταιρεία Appleby, ένα αξιοσέβαστο γραφείο offshore με έδρα τις Βερμούδες, βρετανική αποικία στον Βόρειο Ατλαντικό. Έγγραφα έχουν διαρρεύσει επίσης από το trust fund Asiaciti με έδρα τη Σιγκαπούρη και 19 φορολογικούς παραδείσους: Αντίγκουα και Μπαρμπούντα, Αρούμπα, Μπαχάμες, Μπαρμπέιντος, Βερμούδες, νησιά Καϊμάν, Νησιά Κουκ, Δομίνικα, Γρενάδα, Λαμπουάν (Μαλαισία), Λίβανος, Μάλτα, Νησιά Μάρσαλ, Τρινιντάτ και Τομπάγκο, Βανουατού, Σεν Κιτς και Νέβις, Σεν Λουτσία, Σεν Βίνσεντ, Σαμόα.

Η νομική φίρμα Appleby που βρίσκεται στο επίκεντρο της διαρροής ανακοίνωσε ότι δεν βρήκε αποδείξεις παρανομίας είτε στη δική της πρακτική είτε σε αυτή των πελατών της, χαρακτηρίζοντας τις κατηγορίες των μέσων ενημέρωσης «αβάσιμες», ενδεικτικές της άγνοιας για την νόμιμη χρήση των offshore εταιρειών.

Στην έρευνα ενεπλάκησαν 380 δημοσιογράφοι από περίπου 100 μέσα ενημέρωσης σε 67 χώρες, προκειμένου να ελεγχθούν στοιχεία που καλύπτουν σχεδόν μια 70ετία: από το 1950 μέχρι το 2016.

Πηγή: efsyn.gr