Πιο δύσκολα θα μετακινούνται πλέον οι μαθητές της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στο εξωτερικό, καθώς με πρόσφατη απόφαση του υπουργείου Παιδείας δεν επιτρέπονται οι μετακινήσεις μαθητών στο πλαίσιο εγκεκριμένων προγραμμάτων σχολικών δραστηριοτήτων, με εξαίρεση τα προγράμματα τα οποία εποπτεύονται από τη Γενική Γραμματεία Θρησκευμάτων.
Το υπουργείο προχώρησε σε αυτή την απόφαση με το σκεπτικό ότι υπήρχαν περιπτώσεις παιδιών που αδυνατούσαν να καλύψουν το κόστος συμμετοχής τους στην εκδρομή σε μια χώρα του εξωτερικού, δημιουργώντας κατ’ αυτόν τον τρόπο μαθητές δύο ταχυτήτων και οξύνοντας τις κοινωνικές διακρίσεις μέσα στο σχολείο. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι οι πιο έντονες αντιδράσεις έρχονται από τους ιδιοκτήτες των ιδιωτικών σχολείων της χώρας και τους εκπροσώπους της… αριστείας, όπως ο αντιπρόεδρος της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αδωνις Γεωργιάδης.
Το μείζον εν προκειμένω δεν είναι η αυστηροποίηση ή ακόμη και η κατάργηση των μετακινήσεων των μαθητών στο εξωτερικό, αλλά το κατά πόσο δύνανται οι οικογένειες των παιδιών να καλύψουν το -κατά γενική ομολογία- υψηλό κόστος μιας εκδρομής. Με τα σημερινά δεδομένα, ακόμη και μια τριήμερη εκδρομή στο εσωτερικό της χώρας κοστίζει γύρω στα 150-200 ευρώ, πόσο μάλλον ένα ταξίδι στο εξωτερικό, όπου το κόστος εκτοξεύεται στα 500 ευρώ στην καλύτερη των περιπτώσεων.
Ο πρόεδρος της ΟΛΜΕ (Ομοσπονδία Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης), Νικόλαος Παπαχρήστος, αναγνωρίζει μεν το πρόβλημα της οικονομικής αδυναμίας πολλών μαθητών να συμμετάσχουν στις σχολικές εκδρομές, διαφωνεί ωστόσο με τον τρόπο με τον οποίο χειρίζεται το ζήτημα το υπουργείο.
