Πραγματικά κανείς δεν ξέρει που θα γεννηθεί η ελπίδα. Και καθώς όλοι κάπου τη συναντούν, σε διαφορετικά μέρη του κόσμου, κάποιοι μπορούν να λένε πως τη βρήκαν στον τόπο τους.

Εγώ τη συνάντησα χθες σε μια φωτογραφία. Μου χρειάστηκαν μόλις λίγα δευτερόλεπτα για να την αναγνωρίσω.

Μια εικόνα από το Νοσοκομείο του Πύργου με μια «νέα μαμά» να κοιτάζει με το πιο γλυκό χαμόγελο του κόσμου, ένα μωρό να κοιμάται ήρεμο, καλά «τυλιγμένο» στην αγκαλιά της.

Το πρώτο μωρό του νέου χρόνου που φέτος διάλεξε να κάνει «ποδαρικό» στο δικό μας νομό. Ήταν η πιο όμορφη φωτογραφία των εορτών. Μια εικόνα που ξαφνικά το κρύο του χειμώνα έγινε ζεστή καλοκαιρινή μέρα.

Πως τα κατάφερε; «Από πιο μαγικό αστέρι πήρε το φως;».

Ένα μωρό που έχει τη μαγική ικανότητα να μας κάνει πιο αισιόδοξους. Στρυφνούς, καλόβολους, πλούσιους και φτωχούς, όλους μας.

Αν και έμαθα λίγο αργότερα, το όνομα που έχουν επιλέξει οι ευτυχείς γονείς να του δώσουν, εγώ το είχα ήδη «βαφτίσει» Φώτη.

Γιατί μας χάρισε λίγο από το φώς του…