Κάποτε η δύναμη όσων διαφέντευαν τον κόσμο παρουσιαζόταν σαν δοσμένη από το υπέρτατο ον.

Οι πορφυρογέννητοι «δικαίω Θεού» κουβαλούσαν στις πάνες τους κληρονομημένα προνόμια που μετέτρεπαν τα κλεμμένα δικαιώματα των πολλών σε αποκλειστικά πλεονεκτήματα των ολίγων.

Μα και μετέπειτα η «φυσική ανωτερότητα» της άριας φυλής θεμελίωσε «φυσικώ δικαίω» την κατάκτηση της παγκόσμιας εξουσίας.

Την αξίωση των ισχυρών να κυβερνούν τον κόσμο επιβεβλημένη δήθεν από την φυσική ιεράρχηση των πραγμάτων.

Άξιοι συνεχιστές τέτοιων προγόνων, τα θηρία της ανθρώπινης- εγχώριας και ξένης- ζούγκλας, επιχειρούν να νομιμοποιήσουν και πάλι τα προνόμια και την αυθαιρεσία τους, επικαλούμενοι την «ανισότητα της φύσης» και να πείσουν ότι η κοινωνική τάξη που ευαγγελίζονται, αποτελεί αυτονόητη αρχή στη λειτουργία της δημοκρατίας.

Μια αντίληψη που αν επιτρέψουμε να επικρατήσει θα δέσει ξανά με αλυσίδες τα χέρια και τα πόδια της κοινωνίας…