«Χασάπης», «κομπογιαννίτης», «κοράκι» είναι ορισμένοι από τους βαρείς χαρακτηρισμούς που εισπράττουν κάποιοι ανάξιοι να υπηρετούν την τέχνη του Ιπποκράτη. Δεν πρόκειται για φαινόμενο της εποχής. Ήδη από την αρχαιότητα δεν είναι λίγα τα σατιρικά κείμενα που «θάβουν» τους γιατρούς και τα οποία θα μπορούσαν να είναι σημερινά ανέκδοτα.

«Ο γιατρός Εύνομος είχε προγνώσει κάποτε ότι ο ασθενής του Γάιος θα πέθαινε. Όμως εκείνος διέφυγε του κινδύνου όχι χάρη στο γιατρό αλλά τη μοίρα. Λίγο αργότερα ο Εύνομος είδε ή νόμιζε ότι είδε τον Γάιο χλωμό σαν φάντασμα, με την όψη του ίδιου του θανάτου. Ποιος είσαι; ο Γάιος. Δηλαδή ζεις; Έγνεψε εκείνος αρνητικά. Τότε τι κάνεις εδώ; Με έστειλαν οι Θεοί του κάτω κόσμου, καθώς ακόμη κατέχω γνώση της ανθρωπότητας και των υποθέσεών της, για να κλητεύσω τους γιατρούς. Ο Εύνομος πάγωσε. Τότε ο Γάιος είπε: Μη φοβάσαι, εγώ αλλά και άλλοι διαβεβαιώσαμε πως κανένας που έχει σώας τας φρένας δεν μπορεί να σε αποκαλέσει γιατρό».

Δεν χρειάζεται να «θάψει» κανείς σήμερα τους «γιατρούς» της οικονομίας της χώρας. Έχουν αναλάβει τον εξευτελισμό τους μόνοι τους. Από τη συλλογική ήττα κάπως θα συνέλθουμε, τα τραύματα κάποτε θα επουλωθούν και κάμποσες εκκρεμότητες θα τακτοποιηθούν. Θα προχωρήσουν κάποιες μεταρρυθμίσεις, θα βρει ταυτότητα και η ανταγωνιστικότητα, θα ’ρθει μια μέρα η ανάπτυξη και η επιστροφή στις αγορές, όμως μην περιμένετε σύντομα χαρές. Το πρόβλημα είναι μεγαλύτερο και χωρίς νέες θέσεις εργασίας και πάταξη της ανεργίας όλα θα μοιάζουν παρωδία. Και της οικονομίας η ανάταση χαμένη στη μετάφραση. Όσο για της οικονομίας τους «γιατρούς» ας μην ανησυχούν. Κανείς που έχει σώας τας φρένας δεν περιμένει τίποτα απ’ αυτούς.

Υ.Σ. Ζητώ συγγνώμη από τους συμπαθείς γιατρούς για τους παραλληλισμούς.