Για την ανάγκη εκσυγχρονισμού του φράγματος του Πηνειού του μεγαλύτερου έργου που έχει γίνει στο νομό και για το οποίο μετά από μισό αιώνα λειτουργίας δεν έχει δαπανηθεί ούτε βίδα, έχει χυθεί πολύ μελάνι.

Και εκεί που θα περίμενε κανείς να δρομολογηθούν άμεσα οι παρεμβάσεις που θα διασφαλίσουν την ασφαλή λειτουργία του ώστε με τη σειρά της να διασφαλιστεί κατ’ αρχήν η ομαλή και απρόσκοπτη υδροδότηση του Ηλειακού κάμπου και σε δεύτερο χρόνο η υδροδότηση της Βουπρασίας που περιμένει χρόνια τώρα, ξαφνικά και από το πουθενά (;) προκύπτει θέμα επέκτασης της διώρυγας του Πηνειού για να ποτίσει την νότια Αχαΐα! Μια απόφαση του υπουργείου Υποδομών που «μπάζει νερά» περισσότερα και από τις σημερινές απώλειες που έχουμε λόγω του απαρχαιωμένου και ουδέποτε συντηρημένου εξοπλισμού του έργου.

Λογικό λοιπόν να αναρωτιέμαι κανείς για τη σκοπιμότητα της συγκεκριμένης απόφασης.Τόση ζέση πια για την ικανοποίηση του αιτήματος των Αχαιών; Ακόμα κι αν αυτό ισοδυναμεί με έλλειψη του πολύτιμου αγαθού που αρδεύει την Ηλειακή γη και αναγκάσει τους Ηλείους αγρότες να πουν το νερό νεράκι. Έλεος…